49-оят. «(Унга масхара қилиш учун:  Мана бу азобни) тотиб кўринг!  Дарҳақиқат, сенинг ўзинггагина  Қудратли ва улуғдирсан. Дарвоқе  бу (азоб) сизлар (ҳаёти дунёдалик пайтингизда) шак-шубҳа қилган нарсангиздир!  (дейилур)»
Қутода:  − Бу оят Аллоҳнинг душмани Абу Жаҳл ҳақида нозил бўлган.  У: − Муҳаммад мени қўрқитяптими? Аллоҳга қасамки, мен (Макканинг икки) тоғи орасидаги энг қудратли, иззатли кишиман-ку, - деган эди. Шунда Аллоҳ таоло ушбу оятни нозил қилди.
Икримадан: − Расулуллоҳ  (соллаллоҳу алайҳи васаллам) Абу Жаҳлга дуч келдилар. Шунда Абу Жаҳл: − Биласанки, мен водий аҳлининг энг зўриман. Мен қудратли ва улуғман, − деди. Аллоҳ уни  Бадр кунида  ўлдириб хор қилди. Ва ўз сўзи билан ўзини айблади ва у ҳақда ....  нозил қилди.