57-оят.«(Эй Муҳаммад), қачонки (Ийсо) бинни Марям мисол келтирилса, баногоҳ қавмингиз (бу мисолдан шодланиб) қичқира бошладилар». 
Ибн Аббосдан: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) қурайшликларга: «Эй Қурайш жамоаси, Аллоҳдан бошқа ибодат қилинадиган бирон нарсада яхшилик йўқдир» − дедилар.
Улар: «Сен Исони банда, Пайғамбар, солиҳ киши демайсанми? Агар сен айтганингдек бўлса, у ҳам худди бизнинг илоҳларимиздек-ку? (яъни  насоролар унга ибодат қилишади-ку) – дейишди. Шунда Аллоҳ таоло .....  оятини нозил қилди.
Бу қисса  ва Ибн Забъарийнинг Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам)  билан мунозараси  Анбиё сурасининг охирида  «Сизлар ҳам ва сиз Аллоҳдан ибодат қиладиган нарсалар ҳам жаҳаннам ўтинидир» оятида зикр қилинган.