Қуръони Каримда бир нечта аломатлар бўлиб, уларнинг ўзига хос вазифалари бор. Улар қуйидагилар:

1)  م  аломати тўхташ лозимлиги (вақфи лозим) ни билдиради;

2) لا    аломати тўхташ мумкин эмаслиги (вақфи мамнуъ) ни билдиради;
3)  ج  аломати тўхташ жоизлиги (вақфи жоиз) ни билдиради;

4)  صلى  (силий) аломати тўхташ жоизлигига, шу билан бирга улаб ўқиш (васл) авлороқ эканлигини билдиради;

5)    قلى  (қилий) аломати улаб ўқиш (васл)  жоизлигига, шу билан бирга тўхташ (вақф) авлороқ эканлигини билдиради;

6) ح     аломати тўхташлик яхши эканлиги (вақфи ҳасан) ни билдиради;

7)    ص  аломати зарурат учун рухсат берилган тўхташликни билдиради;

8)  ق  аломати тўхташликни заифлиги (вақфи заиф) га ва бу ерда васл авлороқ эканлигини билдиради; 

9)   س    аломати бу ерда сакта борлигини билдиради;

10)   قف  аломати тўхташлик мустаҳаб эканлигига, агар васл қилса зарари йўқлигини билдиради;

11)  ز  аломати бу ерда икки ҳолат (вақф ва васл) ни жоизлигига, шу билан бирга васл қилиш кучлироқ (тўғрироқ) эканлигини билдиради;

12)  ط  аломати уламолар муфовиқ бўлган мутлақ тўхташликни билдиради. Яъни бу ерда тўхташлик ва ундан кейингисидан бошлаш яхшироқдир;

13)   :.   :.   аломати  агар биринчисига тўхтаса, иккинчисига тўхташ мумкинмаслигини билдиради.

Абдулбосит Азҳарий тайёрлади