Яҳё ибн Муборакдан ривоят қилинади: «Менинг отам Муборак Абу Амр ибн Ало билан дўст эди. У Маккага йўл олди. Абу Амр хайрлашиб, кузатиш учун у билан бирга чиқди». Яҳё айтади: «Мен ҳам у билан бирга эдим. Отам хайрлашаётганида мени Абу Амрга васият қилиб қолдириб кетди. Абу Амр то отам келиб, уни кутиб олишга чиққунига қадар мени кўрмади. У мени отамнинг олдида кўриб қолди ва: «Эй Амр! Яҳёдан розимисан?» деди. У: «Мен уни сен билан хайрлашганимдан бугунгача кўрганим йўқ», деди. Шунда отам менга қараб: «Абу Амрга Куръоннинг ҳаммасини тик оёқда ўқиб бермагунингча уйга кирмайман», деб қасам ичди. Абу Амр ўтирди, мен эса тик оёқда Қуръон ўқиб беришни бошладим, то Қуръонни тўлиқ ўқиб бермагунимча ўтирмадим».