У − Дариянинг имоми. Умавийлар жомеъсининг имоми вафот этганда қози ва бир гуруҳ аъёнлар уни жомеъга имом қилиш учун Дарияга келдилар. Шунда Дария аҳли уни олиб қолиш учун курашга чиқдилар. Қози эса: «Эй Дария аҳли, дамашқликлар имомлик борасида сизларга эҳтиёжлари тушгани ҳақидаги хабар бутун ўлкага тарқалиб кетишини хоҳламайсизларми?» деди.
Бунга жавобан улар: «Рози бўлдик», дедилар. Унга бир хачир берилган эди. Минмасдан, ўз эшагига миниб, улар билан кетди ва шарқий минорада истиқомат қилди. У ерда ўрта айвон шарқида қироат ўқитар, имомликка ҳақ олмас ҳамда Қуръон ўқиганлардан егулик ҳам қабул қилмай, ўзининг Дариядаги еридан нон ер эди. У ердан ўзига керак буғдойни олиб келиб, тегирмонга ўзи олиб чиқар ва янчиб, хамир қориб, нон қиларди.