Инс ва жин қавмлари нима ҳикмат ва мақсад билан яратилди? Далили.

Жавоб
Аллоҳга ибодат қилишдир:
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ {56}
«Жин ва инсонни фақат Менга ибодат қилиш учунгина яратдим» (Зориёт, 56).
Қўшимча маълумотлар:
{ وما خلقت الجن والانس الا ليعبدون } اى ليعرفون وثمرة المعرفة وان ظهرت على اغصان العبادة ولكن لا تنبت الا من حبة المحبة كما اخبر النبى عليه السلام « أن داود عليه السلام قال يا رب لماذا خلقت الخلق قال كنت كنزا مخفيا فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لاعرف » فثبت ان بذر المعرفة هو المحبة
«Жин ва инсни фақат Менга ибодат қилиш учун яратдим», яъни мени таниши учун. Маърифатнинг самараси, гарчи ибодатнинг шохларида зоҳир бўлса ҳам, лекин муҳаббат донасидан кўкаради. Чунончи, Пайғамбар (алайҳиссалом) хабар берганларидек, Довуд (алайҳиссалома) деган: «Эй, Роббим! Нима учун халқни яратгансан?» Аллоҳ деди: «Мен бир махфий кон эдим. Танилмоқни яхши кўриб қолдим-да, танилишим учун махлуқотни яратдим». Демак, маълум бўлдики, маърифатнинг уруғи муҳаббат экан. («Тафсири Руҳул баён», 1/134 ).

«Маснавийи маънавий»да бу борада мана бу байтлар айтилган:
آدمى را هست درهر كار دست ... ليك ازو مقصود اين خدمت بدست
ما خلقت الجن والانس اين بخوان ... جز عبادت نيست مقصود ازجهان

Одамиро ҳаст дар ҳар кор даст,
Лек азў мақсуд ин хидмат бадаст.
«Мо халақту-л-жинна ва-л-инса», ин бихон,
Жуз ибодат нест мақсуд аз жаҳон.