Ота-ўғил ҳам пайғамбар, ҳам ҳукмдор (подшоҳ) бўлган зотлар кимлар?

Жавоб
Довуд (алайҳиссалом) ва Сулаймон (алайҳиссалом):
فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَـكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ {بقرة251}
«Бас, мўминлар Аллоҳ ҳукми ила шикаст бердилар Жолут лашкариға ва Довуд Жолутни ўлдирди ва Аллоҳ Довудға салтанатни берди ва ҳикматни  таълим берди ва анға хоҳлаган нарсасини. Ва агар Аллоҳ инсонларнинг баъзилари ила баъзиларин даф қилиб турмаса эрди, албатта, ер юзи фасодға тўлур эрди. Ва лекин Аллоҳ таоло жаҳон ахлиға кўп меҳрибондур» (Бақара, 251).
وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ {نمل16}
«Ва Сулаймон Довудга ворис бўлди. У : «Эй одамлар, бизга қуш тили ўргатилди ва ҳар бир нарсадан берилди. Бу, албатта, очиқ-ойдин фазлдир», деди» (Намл, 16).