Бинолари пойдеворларидан қўпориб ташланган (шамол ва зилзила билан) тепаларидаги шифт устига қулаб тушган қавмнинг жиноятлари нимадан иборат эди?

Жавоб

Намруд ва унинг қавми. Улар Иброҳим (алайҳиссалом)ни ёлғонга чиқариб, ўтга ташлаган эдилар.
Далиллари:
قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ {26}
«Батаҳқиқ, улардан олдингилар ҳам макр қилганлар. Бас, Аллоҳ биноларини пойдеворидан йиқитди. Шифт уларнинг устига қулаб тушди. Ва уларга ўзлари сезмаган томондан азоб келди» (Наҳл, 26).
قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ {68} قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْداً وَسَلَاماً عَلَى إِبْرَاهِيمَ {69} وَأَرَادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ {70}
«Улар: «Уни куйдиринглар! Агар (бир иш) қиладиган бўлсангиз, худоларингизга ёрдам беринг!» дедилар. Биз: «Эй олов, сен Иброҳимга салқин ва саломатлик бўл!» дедик. Улар у (Иброҳим)га ёмонлик ирода қилган эдилар. Биз уларни энг зиёнкорлар қилиб қўйдик» (Анбиё, 68-70).
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ {42} وَقَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَقَوْمُ لُوطٍ {43} وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ وَكُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ {44}
«Агар сени ёлғончи қилаётган бўлсалар, бас, булардан олдин Нуҳ қавми, Од ва Самуд ҳам ёлғончи қилган эдилар. Иброҳим қавми ва Лут қавми. Мадян эгалари ҳам. Ва Мусо ҳам ёлғончи қилинди. Мен кофирларга бир оз муҳлат бердим, сўнгра уларни тутдим. Бас, Менинг инкорим қандоқ бўлди?!»(Ҳаж, 42-44).
Қўшимча маълумотлар:
«Тафсири Насафий»да келишича, жумҳур муфассирлар наздида  Наҳл сурасининг 26-оятидан мурод Намруддир. У Бобилда катта сарой қуради, узунлигининг ўзи 5000 зироъ бўлади. Бир ривоятда 2 фарсах ҳам дейилган экан. Аллоҳ шамол юборади: уни ва қавмини ҳалок қилади. («Тафсири Насафий». 2-жузъ, 284-бет).
Бобил деб аталишига сабаб ҳам Намруднинг саройи қулаб тушганлиги сабабли қавмининг тиллари ўзгариб қолганлиги учун эди. Чунки  Бобил деб безовталикка атилади («Тафсири Бағавий» 1/129 ва 5/17).
Шундан сўнг ҳам Намруд узоқ яшаган, унинг бурнига пашша-чивин кириб, шунинг безовталигида ўлиб кетган («Тафсири Олусий» 10/138).
Пашшани душман бошига жойлади,
Пашша тўрт юз йил уни қон айлади. («Мантиқут тайр», 11).