Нуҳ алайҳиссаломнинг кемасига олинган жуфт-жуфт ҳайвонлар қайсилар?
Жавоб Нуҳ (алайҳиссалом) тўфон вақтида ўз кемасига ҳар бир нарсадан жуфт-жуфт олгани Қуръонда айтилган: حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ {40} وَقَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ {41} «Токи Бизнинг амримиз келиб, таннур фаввора отганда: «У(кема)га ҳар нарсадан бир жуфтдан ва аҳлингдан аввал сўз кетмаганини ва иймон келтирганларни ол», дедик. У билан бирга иймон келтирганлар жуда оз эди. Ва у: «У (кема)га мининглар, унинг юриши ҳам, туриши ҳам Аллоҳнинг исми ила бўлур. Албатта, Роббим мағфиратли ва раҳмлидир», деди» (Ҳуд, 40, 41). فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ {27} «Бас, Биз унга: «Бизнинг кўз ўнгимизда ва ваҳиймиз ила кема яса. Бас, Бизнинг амримиз келиб, таннур фаввора бўлганда, у (кема)га ҳар бир турдан бир жуфтдан ва аҳлингни чиқар, магар кимнинг зиддига олдин сўзимиз ўтган бўлса (чиқарма). Зулм қилганлар ҳақида Менга хитоб қилма. Албатта, улар ғарқ қилингувчилардир» (Мўминун, 27). «Тафсири Насафий»да келтирилишича, ҳайвонлардан қуйидагича жуфтликда кемага ортилган: бир ўркачли туя ва урғочи туя, айғир от ва бия-байтал («Тафсири Насафий». 3-жузъ, 118-бет). Умуман, тафсирларда Ҳасан Басрий (раҳматуллоҳи алайҳ)нинг бундай дегани ривоят қилинган: «Кемага фақат муҳтож бўлинадиган, туғиш ва кўпайишга муҳтож ҳайвонлар ортилган. Тупроқдан бўладиганлари, судралиб юрувчилар ва ҳашаротлар ортилган эмас». «Тафсири Олусий»да саккиз турдаги ҳайвон кемага ортилгани айтилган, лекин санаб ўтилмаган. Қўшимча маълумотлар. «Тафсири Жалолайн»да юқоридаги икки оят таҳтида қуйидагича зикр қилинади: وفي القصة أن الله تعالى حشر لنوح السباع والطير وغيرهما فجعل يضرب بيديه في كل نوع فتقع يده اليمنى على الذكر واليسرى على الأنثى فيحملها في السفينة «Қиссада келишича, Аллоҳ таоло Нуҳ (алайҳиссалом)га йиртқичлар ва қушлар ва бошқа жонзотлардан тўплаган. Шунда, Нуҳ (алайҳиссалом) иккала қўлини уриб, ҳар қайси турларидан олган. Бас, ўнг қўлига эркаги, чап қўлига эса модаси илинган, уни кўтариб кемага ортган» (“Тафсири Жалолайн». 2-жузъ, 28-бет).
|